La Paz - Death Road

We zijn zaterdagavond toegekomen met de bus in La Paz. Het was een gans avontuur! De bus ging via het Titicacameer naar La Paz, dat wil zeggen over het meer. Echt grappig, de bus ging op een overzetbootje en wij apart in een gewoon bootje. Hele mooie landschappen gepasseerd, van droge vlaktes naar sneeuwtoppen. La Paz is gigantisch groot! Dat belooft!!! 2 hostels gecheckt en uiteindelijk voor La Señorial gekozen. Daarna hebben we nog de stad ingetrokken. Excursiebureautjes bezocht en uiteindelijk alles voor de komende dagen geboekt. De death road bij Xtreme downhill en Tiwanaku en de volgende bus bij Vicuña Travel. In Lunas hebben we iets gegeten, want het rook er heel lekker. Was een goede keuze: kip met mosterd/honingsausje en lama met pepersaus.

Zondag was de dag waar PJ het meest naar uitkeek...de beroemde death road. Om 7u20 moesten we aan het bureautje staan en werden onderweg geconfronteerd met de vele zatlappen van La Paz. De kerkdienst begint hier ook al om 7u. Wij kochten ons ontbijt in en wachten op ons gezelschap: 2 Bolivianen, 2 Fransen, 1 Oostenrijker. Eerst een tijdje rijden tot aan La Cumbre en daar werd ons alles uitgelegd over hoe en wat. We konden genieten van een ritje op de asfaltweg met mooi uitzicht om onze fiets te leren kennen. Dan werden we vervoerd tot het effectieve beginpunt van deze gevaarlijke weg. We kregen eerst nog een colaatje en een banaantje om er sterk aan te beginnen :-p Ieder zijn eigen tempo, dat maakte Shana als laatste  Af en toe waren er pauzes om de groep samen te houden en uitleg te geven over wat ging komen. Schitterende natuur, door watervalletjes en beken gereden... echt genieten! Bij derde deel van deze weg zei onze gids dat we goed moesten opletten, aangezien mensen hier te zelfzeker worden en er zo accidenten gebeuren. Na 5 minuten was het al van dat. Dit was iemand van een andere organisatie, maar we hebben zo veel mogelijk geholpen. Hij was de ravijn ingereden, wel 15 a 20m diep. Eerst vreesden we het ergste, maar gelukkig hadden ze hem gelocaliseerd en gehospitaliseerd op zijn Boliviaans. Wij waren goed ge-equipeerd, wat niet van elke organisatie gezegd kon worden. Velen hadden een open helm en regenjasje, terwijl wij ingepakt waren als echte motorcrossers. Gesloten helm, motorpak, bescherming aan knie en elleboog. Om na dit accident verder te fietsen, was het toch raar. We hebben er het beste van gemaakt en konden toch nog genieten. Het einde van onze rit was aan een restaurantje met zwembad. Konden we goed gebruiken, 55 km gefietst van 3200m tot 1185m. Onze raad: voorzichtig zijn en altijd verstandig + aandachtig, dan kan je genieten zonder gevaar. Kies ook een goede organisatie uit, vb. Xtreme Downhill, met volledige bescherming. Dit wil niet zeggen als je meer betaald, dat je beter uitgerust bent. Wij hebben er tegen gekomen die meer betaalden en die enkel een helm kregen. Na dit bijzonder sportief uitje hebben we ons eens laten gaan in de Burger King... I know... Shame on us. Maar na 1 maand waren we het alpaca/kip/... met frieten en rijst even beu.

Maandag gingen we de stad ontdekken. Eerst gaan ontbijten bij de Zwitser Il Llampu. Was heerlijk! We kregen eens verse sneetjes brood, dan eitjes, een verse sinaasappelsap, verse lekkere chocomelk en nog een kommetje muesli met vers fruit. Daarna gingen we naar Plaza San Pedro voor de wandeling met Red Cap. Dit is een vrijwilligersorganisatie die touristen meeneemt naar de belangrijkste plekjes in de stad en leven van de fooien. We moeten zeggen dat dit heel interessant was. Alles wat we wilden zien, hebben we aangedaan. Leuke anekdotes en verhaaltjes gehoord. Wrede Bolivianen! Ze vermoorden hun eigen president! We begonnen met het verhaal over de gevangenis, amai wat is me dat! Je moet er huur betalen, ze hebben er hun eigen stadje met restaurantjes, schoenmakers... en zelfs drugs wordt er gemaakt en geexporteerd! Dan nog de markt, heksenmarkt met lama foetussen, de San Francisco kerk, overdekte markt en het presidentieel paleis. De wandeling eindigde in het enige5* hotel. Daar konden we vanop de bovenste verdieping genieten van een mooi zicht op de stad. Daarna nog wat met een Belgisch meisje gepraat die ook rondreist in Zuid-Amerika, een opgevulde aardappel gegeten en een sapje gedronken. Daarna wat rondgeslenterd, om onze DVD gegaan van de MTB en onze nieuwschierigheid de voorkeur gegeven en al meteen gecheckt.

Dinsdag gingen we naar de Tiwanaku, de belangrijkste archeologische site van Bolivia. We keken er erg naar uit, maar achteraf waren we wel wat teleurgesteld. Heel veel blijft er niet van over. We kregen wel veel en goede informatie van onze gids. We zijn wel blij eens gezien te hebben, maar het was niet bijzonder.

Morgen vertrekken we naar de Amazone met Mashaquipe Tours. Pj kijkt er naar uit. Voor Shana bang afwachten van de muggenbeten, want na de Inka jungle trail had ik 123 beten, ze zijn bijna weg en nu ga ik er nieuwe krijgen... HELP! We verblijven 4 dagen in Madidi NP bij een lokale organisatie. Zondagochtend keren we per vlucht terug naar La Paz om maandagochtend onze trip verder te zetten en onze bus naar Cochabamba te nemen.