Cochabamba - Torotoro NP

Dinsdag opgestaan met een stralend zonnetje. Pj was al vroeger wakker en sudoku`s aan het invullen op het binnenplaatsje in de hangmat.  Gedoucht en verse kleren, nog nooit was ik zo gelukkig met deze simpele dingen. We namen het ontbijt in ons hostal Oriental (fruitsla, watermeloensap, thee/koffie en broodjes met jam en boter). Daarna onze bagage genomen en op naar het kantoortje van Amazonas. Jawel hoor, vandaag ging het lukken!  Er stond al veel volk, meer volk dan op zo ´n vliegertje waar er maar 19 mensen in kunnen, dus vlug even gecheckt of we wel degelijk op de lijst stonden. Alles goed, het was zelf een groter type vliegtuig! Bagage op de bus geladen en richting luchthaven. Stelt niets voor hoor, een kantoortje om  je bagage af te geven en 2 kantoortjes om taks te betalen. Boliviaanse efficientie  :-p Dan terug op hetzelfde busje die ons tot aan het vliegtuig bracht, een CRJ200  +/- 50 pax.  Perfect op schema! Dan met de taxi terug naar het hostel. Was binnendoen, iets eten en dan de foto´s in orde gebracht. We gingen ons visum verlengen, maar het was gesloten... proberen morgenochtend opnieuw. Ik mocht voor het eerst eens PJ zijn haar scheren...  bijna goed, maar niet goed genoeg! :-p  rond de oren blijkbaar paar keer uitgeschoten...OEPS! Dan nog de was opgehaald en gaan dineren bij Lunas. Pj at superlekkere versgemaakte lasagne  en ik spaghetti Alfredo.

Woensdag was de dag dat we eindelijk verder trekken. Eerst nog een stop langs de immigratie voor een verlenging, maar helaas, die mannen komen pas later dan openingstijd. Geen tijd te verliezen en dan maar naar de busterminal gegaan.  We kochten ons ticket aan een spotprijsje. Dit hebben we nu ook geleerd, bussen nooit op voorhand boeken! We vertrokken met El Dorado, wel met een half uurtje vertraging, naar Cochabamba. We zaten helemaal voorin, dus hadden we veel plaats. Veel geslapen, man  we hadden precies iets in te halen. Voor de lunch hebben we ook nog even gestopt, gelukkig, voor ons een plaspauze, want er was geen toilet op de bus. De bussen zijn hier precies taxi´s: overal stappen  mensen op en af, verkopers doen er zaakjes because Bolivians like to eat!! Rond 17u30 kwamen we uiteindelijk aan, ik wou te voet naar hostal Jardin en dat was even puffen. Dan iets klein gegeten in Cafe Paris en wat nagepraat over de reis  en wat nog komen zal... PS: de curieusiteit heeft het overwonnen,  hebben in de busterminal even op de weegschaal gestaan...  Niet verdikt, zelf een beetje vermagerd! IDEAAL!!

Donderdagochtend ontbeten in het hostel voor nog geen euro, kopietjes gemaakt van onze reispassen, stempel van Bolivia en papiertje voor onze verlenging. 2e keer = goeie keer, blijkbaar bij alles. Binnen de 2 minuten was alles geklaard!! Nu weten we dat we alles op ons eigen tempo kunnen doen en niets moeten skippen.  Nu kunnen we onze 2 daagse naar Torotoro vastleggen. Meteen gaan informeren en dan geboekt. Nu konden we eindelijk de stad verkennen. Mega groot, maar niet zo veel te zien. Het belangrijkste is het GROOTSTE Christusbeeld, ja zelf groter dan in Brazilië. Je kan met de kabelbaan naar boven of met trappen, maar tijdens onze reis hebben we al genoeg trappen gedaan, waardoor we eens voor het gemak kozen! Na dit genoten we van ons eerste Boliviaans ijsje. Dan stond er nog  een marktbezoek op de  planning. Voor  het eerst in de reis hebben we eens misgelopen, moet ook eens gebeuren he!  Dus hebben we een mega grote omweg gemaakt naar de markt , die dan uiteindelijk teleurstellend was. Te druk en vol brol  Haha... dan maar wat uitrusten in de tuin van ons hostel. Zo zijn we nog aan de praat geraakt met een local. ´s Avonds gaan dineren in La Griega. Klein, maar heel gezellig! Overvolle, maar lekkere gerechten.

Om 8u45 kwamen ze ons ophalen om  naar Torotoro te gaan. De baas van het kantoortje waar we geboekt hebben was zelf mee!  Het zou een ritje van +/- 5u worden. Langs mooie landschappen gepasseerd en plots... rivier over de straat. Wat nu? We reden met een mini busje en geen 4x4. Dan maar te voet checken en dan beslissen om erdoor te gaan! Klein stadje maar wel gezellig. We zitten natuurlijk met Allerheiligen en Allerzielen, wat maakt dat er vele naar de dorpen komen om de doden te vereren + er ook veel drank vloeit. Leuk logementje, met prive badkamer, maar de douche ging wel niet...  Eerst ons middagmaal genuttigd en dan  om 3u vertrokken op uitstap. Eerst de dinosaurusafdrukken en dan de grot in. Het was weliswaar speleologie! Onze eerste keer! Spannend en heel leuk, ik was wel blij met mijn helm aan, want de keren dat ik mijn  hoofd gestoten heb! :-p

Zaterdag om 7u30 ontbeten. Brood  moeten ze echt nog leren bakken, het was hard doordat het niet gerezen was. We vertrokken gauw voor de andere bezienswaardigheden in en rond Torotoro.  We begonnen onze wandeling langs mooie zichten,  andere dinosaurusafdrukken, fossielen, steenformaties, condors en andere vogels tot aan de mirador over de canyon. Waanzinwekkend hoog, maar onze grenzen verlegd en op het platvorm boven de canyon gestaan. Van daaruit zagen we heel wat mooie Macao`s. Van dit uitzichtpunt gingen we helemaal tot in de canyon aan de watervallen. Shana is er bijna in geslaagd  uit te glijden in de slibberige modder. We gingen eerst trappen naar beneden en daarna was het klauteren over, onder en tussen rotsen. De watervallen waren voor ons niet zo impressionant, maar het was wel mooi. We waren blijkbaar op het goeie moment, want na ons kwamen er heel veel Bolivianen op bezoek.  Van hieruit nog naar een ander uitkijkpunt en dan naar het stadje voor ons middagmaal. Het eten rook zo lekker, parilla, maar smaakte zo vies! Onafgegoten doorkookte rijst met een vieze smaak hebbende kotelet. Wat missen we Wilson, onze kok van Mashaquipe.  Dan maar naar het winkeltje om koekjes :-s Vooraleer we terug keerden, passeerden we nog langs het kerkhof. Zo bizar hier, dat wordt echt gevierd. Ze vereren de doden en offeren  allerlei zaken:  dierenhoofd, cola, brood, bloemen, ... en versieren zo de graven. Als dank voor een gebedje krijg je van de familieleden brood. In 4u zijn we erin geslaagd om terug in Cochabamba te zijn. Daniela van het agentschap  bracht ons de tickets en dan  gingen we nog iets eten in de busterminal. Weeral een slechte keuze, nu ja... Sucre zal beter zijn! Om 20u15 ver trok de nachtbus van Trans Copacabana voor een rit van 10 a 12u.

Vandaag om 6u aangekomen in Sucre.  Vannacht wel een wandelingetje moeten doen. Het was aan het regenen en er was een stuk echt slibberig waardoor de chauffeur ons liet uitstappen om ons veilig tot eindbestemming te brengen.  Hier vandaag wat minder weer, en ook wat doods. Op zondag valt hier niet zo veel te beleven. We gaan vandaag naar het park en lopen wat door de stad.

Tot later!!